مکتب عشق..

عشق با تو آغاز شد.

کلاس خاطره ها با یاد تو جان گرفت.

تو در سپیدی برگ های دفتر دلمان جریان داری.

تو بودی و کوله باری از مهر؛

ما بودیم و تشنگی در وادی محبّت تو ما بودیم

و خانه های دلمان در آستانه چلچراغی از مهربانی ات.

بر لبت باران نور بود و دل ما کویر تاریکی؛

قطره قطره بر سطح ترک خورده زمین دلمان باریدی

و علم در ما جوانه زد.

نگاهت، مکتب عشق بود و ما مکتب نشین چشم هایت بودیم.

ما دست در دست تو نهادیم تا راه پرپیچ و خم زندگی

را با تو گام برداریم.

دل به دل ما سپردی و گرمای وجودت را در سرمای تمام فرازها و نشیب ها

همراهمان کردی تا در یخ بندان جهالت، در جا نزنیم.

چراغ دانشی که در دست ماست،

روشنایی از تو دارد، معلّم!

جا داره همین جا از زحمات تمام معلمها و اساتید عزیزم که تو دوران تحصیلم برام کشیدن قدر دانی کنم..

دست تک تکشونو غرق بوسه ای از عشق و محبت میکنم..

مخصوصا اساتید دوران دانشگاه که منو یاری کردن همه جوره تا با وجود بچه درس خوندن برام سخت نباشه..مخصوصا استاد بزرگوارم دکتر مطهری(دختر بزرگوار استادشهید مطهری) که واقعا شرمنده الطافشونم..